Początki w Norwegii - jak uzyskać numer personalny

Osoba, która chce mieszkać i pracować w danym kraju powinna zarejestrować się w specjalnej ewidencji prowadzonej przed państwo na terytorium, którego przebywa. Nie inaczej jest w Norwegii – w kontaktach ze swoimi obywatelami i cudzoziemcami, którzy chcą pracować i mieszkać w tym skandynawskim kraju, wszystkie instytucje korzystają z numeru personalnego (W Polsce taką funkcję pełni zazwyczaj numer PESEL). Dzięki niemu załatwimy szereg formalności, jak na przykład konto bankowe, na które będzie wypływać nasze wynagrodzenie, zwrot nadpłaty podatku i wiele innych, niezbędnych do codziennego funkcjonowania spraw. Jakie warunki trzeba spełnić, żeby móc korzystać ze wszystkich wspomnianych ułatwień?

Rejestracja pobytu.

Na podstawie umów, jakie zawarto pomiędzy Norwegią a Unią Europejską, obywatel Polski może swobodnie przebywać na terytorium tego kraju przez okres trzech miesięcy – po upływie tego okresu powinien się zarejestrować (oczywiście może to zrobić również wcześniej) w Urzędzie ds. Cudzoziemców (UDI). Można to zrobić, wypełniając wniosek, dostępny na stronie internetowej tej instytucji, a następnie udając się na spotkanie w najbliższej jej placówce.

Zarejestrować nasz pobyt możemy również na posterunku policji lub w Centrum Obsługi Pracowników Zagranicznych. We wszystkich przypadkach musimy pamiętać, żeby zabrać ze sobą umowę o pracę i paszport – jeśli nie mamy ważnego dokumentu potwierdzającego nasze zatrudnienie, powinniśmy wpisać się jako osoba poszukująca pracy – otrzymamy sześciomiesięczne pozwolenie, które umożliwi nam znalezienie pracy.

Urząd podatkowy

W momencie, kiedy jesteśmy już uwzględnieni w odpowiedniej ewidencji i mamy pracę powinniśmy udać się do Urzędu Podatkowego (Skatteetaten) w celu wyrobienia karty podatkowej, wraz z którą otrzymamy D-nummer (jeśli zamierzamy przebywać w Norwegii nie dłużej niż pół roku) lub fødselsnummer (jeśli przebywamy w tym kraju dłużej niż sześć miesięcy i spełniamy warunki, żeby zostać zakwalifikowanym jako rezydent).>/p>

Tymczasowy D-nummer to 11-cyfrowy kod identyfikacyjny, który nie zapewnia nam całkowitej swobody działania. Z kolei fødselsnummer to stały numer personalny, dzięki któremu możemy uzyskać status rezydenta i korzystać ze wszystkich przywilejów. W chwili jego uzyskania przestajemy używać numeru tymczasowego.